Mireille van Rijn – Column 3
Column Mireille bij ParaVisie ‘oude bekende’
Ik kreeg een WhatsApp bericht op zowel het mobiele nummer van mijn praktijk en op de helpdesk van de hulplijn. Of ik in wilde inloggen. Uiteraard. Of het direct kon? Ook dat kon op dat moment. Even mijn mailvenster wegklikken…
Omdat het vaak erg druk en chaotisch is achter de schermen en ik ook nog een praktijk draai, is het soms lastig om ook tijd over te houden om mijzelf online te zetten.
Vooral het schakelen tussen hoofd- en gevoelszaken. Af en toe krijg ik daar een beetje een ‘ADHD-hoofd’ van. Dit is een perfecte oplossing: een appje en dus omschakelen naar mijn gevoel, de Mediumkant, en inloggen.
Perfecte combinatie wat mij betreft: het geregel en management aan de ene kant en mijn vak, het mediumschap, aan de andere kant.. Het houdt mij met beide benen op de grond en in balans. Ik zag de naam Eduard in het scherm van mijn iPhone, maar wist het niet zeker. De belafspraak werd gemaakt… De lijn ging over en ik hoorde de stem van meneer Klaassen. Wat Leuk! Ik wist na twee zinnen mij direct weer te herinneren wie meneer Klaassen is en kreeg een glimlach op mijn gezicht. De schat… Ook wist ik binnen enkele ogenblikken waar we in het verleden over gesproken hadden.
Meneer Klaassen belde mij jaren geleden gedurende een periode regelmatig met zijn verhaal en problemen. Een schat van een man. Eigenlijk te lief. Meneer Klaassen was bestolen en opgelicht. Een erg verdrietig verhaal. Samen hebben we gesproken over het gevoel dat het hem gaf. Maar ook kreeg ik gelukkig informatie door en gaf dit mee aan meneer Klaassen. Hij is een welbespraakte man van een jaar of 65 schat ik in. Met welbespraakt, algemeen beschaafd Nederlands, een wat deftige stem en zeker de nodige levenservaring. Meneer Klaasen had een klein probleem: hij was te goed van vertrouwen. Maar wat een lieverd is het nog steeds.
Ik zei direct tegen meneer Klaassen: ‘Stop, niks zeggen…, ik wil eerst!’ Dat is mijn sport: direct invoelen zonder voorinformatie ter bevestiging of als ik een stem hoor, naar boven halen om te kijken of mijn geheugen nog steeds zo sterk is. In een paar zinnen ratelde ik meneer Klaassen op waar hij mij over belde in het verleden en ik vroeg hoe het afgelopen was. Meneer Klaassen was stomverbaasd dat ik dit nog wist. Ik grinnikte. Ja meneer Klaassen, hoe het precies komt weet ik niet, maar ik heb een geheim vakje in mijn hoofd die alles onthoudt. Hoe lang het ook geleden is. Dat is toch handig, dan hoeft u niet het hele verhaal opnieuw te vertellen, scheelt u ook weer tijd.
Meneer Klaassen vertelde mij uitgebreid hoe het verhaal was afgelopen. Ook wat er met mijn aanwijzingen gedaan is. En dat was echt een groot cadeau voor mij. Het was inderdaad zo dichtbij, wat meneer Klaassen niet verwacht had. Ik heb toen meneer Klaassen verteld dat het dichterbij lag dan hij kon vermoeden en dat iemand die een vriend leek, helemaal geen vriend was en zich ermee bemoeide om goed over te komen. Het draaide in dat consult niet alleen om heldervoelen, maar ook zijn overleden vrouw kwam naar voren. Ze liet mij beelden zien die ik zelf niet begreep. Maar ik vertelde meneer Klaassen wat ik zag en of hij begreep waar dat over ging. Hij begreep het eerst niet. Maar doordat ik meneer Klaassen alles doorgaf wat ik zelf doorkreeg en de beelden die zijn overleden vrouw mij doorgaf, vielen later bij hem alle puzzelstukjes op zijn plaats. Nota bene een familielid: een neef en huisvriend zoals hij hem omschreef, die hem extra vaak bezocht na het ziektebed van zijn vrouw en het overlijden.
Zoals mijn opa altijd wijze uitspraken had, die mijn vader er weer op zijn beurt bij ons ingeprent heeft, moest ik daar weer aan denken: “God behoed mij voor mijn vrienden, mijn vijanden ken ik zelf al.” En ook kom je er in het leven achter dat er veel spreekwoorden en gezegden er niet voor niet zijn. Wat een ‘kl…zak’ is dat geweest zeg, zei meneer Klaassen tegen mij over die man die hem om de tuin wist te leiden en sieraden en contacten heeft ontvreemd. Dat waren niet mijn woorden, maar die van die keurige meneer Klaassen. Maar ik kan hem geen ongelijk geven. Spiritueel of niet, je mag best ergens iets van vinden. Zeker na een dergelijke ervaring. Oorzaak en gevolg kunnen een verhaal verklaren, maar dat mag natuurlijk nooit een excuus zijn voor het gedrag dat iemand vertoont.
Tja, op de vraag waarom iemand zo is en hoe iemand zo wordt? Daar zou je een heel hoofdstuk in een boek aan kunnen wijden. Het belangrijkste is dat meneer Klaassen erachter is gekomen, een groot deel van zijn spullen terug heeft. Het geld is weg. Maar soms is het antwoord en de waarheid voldoende om rust te krijgen. En op de vraag of ik als dank met hem uit eten wilde, moest ik glimlachen maar heb toch maar bedankt. Hoe lief ook. Ik ontvang deze uitnodiging als een compliment, maar daar kan ik niet aan beginnen. Het is niet het eerste verzoek om mee uit eten te gaan met een beller van de lijn. Het is mijn werk en ik doe dit met liefde. Mijn bedankje is dit telefoontje, ook al gingen er wat jaren over heen. De bevestiging dat het achteraf klopte en de waarheid aan het licht is gekomen, is mijn cadeau.
‘Oh ja, meneer Klaassen?’ Ik heb nog een vraag: ‘Ik zie een dame bij u, klopt dit? Een dame met wat golvend donker haar. Ze is niet grijs. Ook zie ik een boot. Een jacht?’ Meneer Klaassen antwoordde: ‘Hoe weet u dat?’ Tja, je bent medium of niet :-). ‘Meneer Klaassen, geniet ervan. Het is een lieve oprechte dame, maar doe wel voorzichtig en bouw het rustig op. U gaat nog fijne jaren en momenten met haar beleven.’
Nog even wat heen en weer geklets en ik wenste meneer Klaassen een fijne tijd. En ik zou het leuk vinden als ik meneer Klaassen toch nog eens mag spreken. Mijn dag kan niet meer stuk.
Mireille
Informatie over Mireille: www.mediummireille.nl
Meer lezen bij ParaVisie? www.paravisie.nl